"Руслан и Людмила" kitabından sitat

Вздохнув с улыбкою печальной, Старик в ответ: «Любезный сын, Уж я забыл отчизны дальней Угрюмый край. Природный финн, В долинах, нам одним известных, Гоняя стадо сел окрестных, В беспечной юности я знал Одни дремучие дубравы, Ручьи, пещеры наших скал Да дикой бедности забавы. Но жить в отрадной тишине Дано не долго было мне. Тогда близ нашего селенья, Как милый цвет уединенья, Жила Наина. Меж подруг Она гремела красотою. Однажды утренней порою Свои стада на темный луг Я гнал, волынку надувая; Передо мной шумел поток. Одна, красавица младая На берегу плела венок. Меня влекла моя судьбина… Ах, витязь, то была Наина! Я к ней – и пламень роковой За дерзкий взор мне был наградой, И я любовь узнал душой
Digər Sitatlar
Yaş həddi:
12+
Litresdə buraxılış tarixi:
03 fevral 2025
Yazılma tarixi:
1820
Müddət:
2 s. 37 dəq. 55 san.
ISBN:
4640174175072
Müəllif hüququ sahibi:
МедиаКнига
Yükləmə formatı:
Audio
Orta reytinq 5, 1 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 5, 1 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 5, 383 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 4, 4 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 5, 1 qiymətləndirmə əsasında
18+
Audio
Orta reytinq 5, 1 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 0, 0 qiymətləndirmə əsasında
Mətn, audio format mövcuddur
Orta reytinq 4,6, 1489 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 0, 0 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 5, 1 qiymətləndirmə əsasında
Mətn
Orta reytinq 0, 0 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 4,8, 22 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 5, 4 qiymətləndirmə əsasında
Audio
Orta reytinq 5, 1 qiymətləndirmə əsasında