– Мне руку подал на прощанье, – проговорил Жестяков, очень довольный. – Значит, ничего, не сердится… – Дай-то бог! – вздохнул Евстрат Спиридоныч. – Негодяй, подлый человек, но ведь – благодетель!.. Нельзя!..
Kitabın bu versiyasında siz asanlıqla elektron versiyadan audio versiyaya (və ya əksinə) keçə və əsəri əvvəl dayandığınız yerdən oxumağa və ya dinləməyə davam edə bilərsiniz.
