Kitabı oxu: «Босыя на вогнішчы», səhifə 3

8. Бура страшная вырвала пер'я…

 
Бура страшная вырвала пер'я
Арлу чорнаму ў высі…
– Зямля! ах, зямля, цяпер я
Ўніз паляту – сцеражыся!..
І рэха адклікнулася: «Ах!..»
Буржуі крычаць: «Які страх!
Вось цяпер нам будзе скок…»
Дружна, роўна, крок у крок:
Ідуць чырвоныя палкі,
І чуваць напеў стары:
– Эх, сякі-такі,
Чорт вас пабяры!..
Босыя спаткалі іх:
Гоман, жарты, крык…
– Туды бег, назад прыехаў,
Бач ты, бальшавік!
 

9. Босым дарогу!

 
Босым дарогу!
Поп, памаліўшыся богу,
З цэрквы ідзе па завулку:
– «О времена ныне…»
А ў разбітай вітрыне
Спекулянт шукае булку.
Чыноўнік казённай палаты
Скінуў парадны сурдут…
Бурчыць пад нос: «Праклятыя!
Зноў яны тут!»
Паны за граніцу
Давай бог ногі…
Гром… навальніца…
Б-о-с-ы-м д-а-р-о-г-у!..
Паўцякалі? Ну, так што ж!
На вогнішчы, басанож,
Пагуляем… Эх, глядзі!
Бедната ўся, выхадзі!
Ўчора там – а сёння тут…
Буржуазіі капут!
Зноў гуляем на балоце!
Ў войска, братцы, – па ахвоце…
Ухапіўшы сваю частку,
Расчынілі людзі пастку:
– Вой, вой, вой!
Будзе бой!..
 

10. Чырвоным завешаны вуліцы…

 
Чырвоным завешаны вуліцы,
Вокны, балконы і плот,
Белы дом толькі журыцца:
Не йдуць туды на сход…
Чытаюць адны пацеры, —
У бога пытаюць, як быць?..
А босыя на сабранні
Пасылаюць к… мацеры…
Пану даволі служыць —
Вось наша заданне!
– А як жа?
Кім будзем звацца?
Як жа будзе вось гэта ды тое?
– Давайце ўсе разам змагацца,
Пакуль не знішчым старое!..
Замоўклі яны – ні слова.
Чакаюць другога адказу…
Толькі шэпчуць, стуліўшы галовы:
– Паслаў бог бальшавіцкую заразу.
Зноў мы безгалосыя,
І цярпі, як сабака шалёны:
Ўласць усю забралі босыя,
А іх тут – мільёны!